waarom? Daarom!
Bijgewerkt op: 10 mrt. 2022
Mijn allereereerste woorden voor mijn allereerste blog.
Ken je dat gevoel?
Dat gevoel wanneer er iets aan je knaagt. Er een onrust door je lijf giert.
Nou dat is dus de reden van mijn schrijven.
Dat, plus de reden dat ik iets nuttigs wil kunnen betekenen.
Ik zal eerst eens vertellen over de dag waarop mijn leven veranderde. augustus 2021. het moment waarop we met zijn tweeën in de wachtkamer bij de neuroloog zitten. Vorige week moest ik Lizzy ophalen bij een klasgenootje. Met gepaste tegenzin ging ik haar wel lopend ophalen. Als ik de beschrijving van de weg naar hun huis goed heb onthouden is het vlakbij. Dat onthouden is wel een dingentje zal ik later doorhebben.
Ik stap de deur uit en loop naar rechts. al met al ik loop ik ongeveer 20 minuten. Iets wat steeds lastiger word. Mijn benen gaan al zwaarder voelen en ik krijg mijn voeten amper nog opgetild.
Ondertussen slinger ik mezelf voort en strompel in richting van het juiste adres. uiteindelijk is het weer een half uur verder en word ik gebeld door de vader van het klasgenootje. Hij blijkt,
THANK THE UNIVERSE, aan de overkant te wonen.
Nu moet ik toch wel echt mijn kop uit het zand halen. Een afspraak bij de dokter volgt. Deze dokter staat aan het begin van velen die zullen zeggen; 'sjah, ik weet het niet.'
En dat is het moment waarop we bij de neuroloog in de wachtkamer zitten. Nog grapjes makend. 'Als er iets is dan ga ik in een scootmobiel naar de Efteling.' Nog niet wetende dat dat de realiteit zou worden.
Ik blijk ms te hebben. Vanaf nu gaat het eigenlijk bergafwaarts. Lopen lukt niet verder dan 300 meter, dan zak ik letterlijk naar de grond. Het ene moment is mijn voetreflex veel te sterk ( zoals die keer dat ik bijna mijn neuroloog tegen haar hoofd schopte.) En een volgend moment voel ik niets onder mijn voeten.
De MRI scan geeft een tegenstrijdig beeld. De scan van mijn hersenen geeft ook littekens aan. dit beeld zie je wel bij ms maar dit type ms heb ik niet. Hiervoor word ik doorgestuurd naar Amsterdam. Hét specialisme centrum als het gaat om ms.
Een lang verhaal kort. Ik ben nu bijna een jaar verder, een jaar waarin alles 180 gedraaid is. En nog steeds niet verder. De diagnose ms is nu bevestigd maar wat de scan laat zien is nog steeds onduidelijk.
Volg mij ook op facebook om op de hoogte te blijven van de nieuwste blogs.
