MS en corona
Bijgewerkt op: 27 mrt. 2022
TWEE JAAR!!!
Twee jaar ben ik op weinig plekken geweest. En nu moet ik er toch echt aan geloven
CORONA
Aangezien ik echt een P-hekel heb aan mondkapjes maar ook aan ziek zijn, wilde ik liever geen corona. Oké eerlijk is eerlijk, soms is een knuffel gewoon belangrijker dan wat dan ook.
Waar ik dus in vredesnaam covid heb opgelopen is me echt een raadsel.
Wat me opviel aan mijn dochter is de realiteit waarin deze generatie opgroeit. In een tijd waarin vriendjes en vriendinnetjes, juffen en meesters, opa’s en oma’s ‘’om en om’’ ziek zijn.
Het nieuwe woord van 2021 is
prikspijt
En die van 2021
anderhalvemetersamenleving.
Zo zie je maar hoe Nederland bezig is met het virus. Niet dat ik ook maar enig recht heb om te spreken. Ik neem al twee jaar ook geen enkele corona stelling in. Iedereen heeft een mening en iedereen mag die hebben. Maar ik heb andere dingen om me druk om te maken =P
Maar vandaag de dag is dus de realiteit van mijn 6-jarige,
KOM JE WEL BIJ MIJN VOORSTELLING KIJKEN?
Toch mooi hoe zo’n kinderbrein hoofdzaken kan onderscheiden.
Maar we hebben het samen uitgerekend, als ik dan klachtenvrij ben komt dat helemaal goed. Klachtenvrij ben ik op dit moment jammer genoeg totaal niet. Alles kost zó veel moeite, het voelt alsof ik zo’n 200 kilo met me meedraag.
Het snot loopt met liters door m’n sinusholtes.
Kortom, ik voel me belabberd.
Alsof ik het aanvoelde komen was ik alweer netjes vitamines en mineralen in gaan nemen, hopelijk dat dat ervoor zorgt dat ik sneller weer beter word. Afgelopen tijd heb ik voornamelijk de volgende vitamines genomen:
Vitamine D
Vitamine C
Vitamine E
Op dit soort momenten, wanneer alles nog zwaarder word dan het eigenlijk normaal al is, dan besef ik weer dat er eigenlijk wel hulp nodig is.
Hulp vanuit een professionele instantie, voor bijvoorbeeld hulp bij het huishouden.
Hulp vanuit de mensen om ons heen hebben we genoeg. Zoveel mensen die hun hulp aanbieden en die ons ondersteunen waar nodig. Of het nou gaat om oppas, taxi spelen of pakezel zijn, niet is ze te gek.
Maar nu we zo’n beetje een jaar verder zijn word het in huis duidelijk dat ik het niet goed genoeg meer bij kan houden. Ik vind het r*k om te zeggen maar het is wat het is.
Dat is overigens het levensmotto van de dag.
HAKUNA MATATA
Je weet vandaag niet wat er morgen gaat gebeuren. Zorg maar dat je geniet *deuntje van de lion king speelt nog steeds in mijn hoofd*
En met deze wijsheid ga ik dan nog maar even de doos tissues leeg snuiten.
Stay save
